Vücudumda bıçak izi de var…
Kurşun yarasıda…
Yüzüm, vücudum kazalardan harita!
Gençlik işte…
Toy, tecrübesiz ve hayattan bir haber…
Yaşın vermiş olduğu tecrübe ve evet, olgunluk diyebilirim. Bu tecrübe ve olgunlukla gençlik yıllarıma geri dönüp baktığımda…
Gördüğüm…
Birçok yanlışım var da her şeyi yanlış yapmamışım!
Mecburiyet, evet bir zorunluluktu, mecburiyet…
244 bin Mark kredi çekmiştim kaza sonrası bir daire almak için…
Mecburdum, mecbur. Kiralamaya ev yok…
Çoluk – çocuk, ana ve baba sokakta kaldık, darmadağın olmuştuk…
Feleğin öyle bir tokadı ki Allah düşman başına bile vermesin…
25 senede geri ödenmek üzere…
Toplam 640 bin Mark!
Bankadan geliyorum, Allah nasip kısmet ederse 31.01.2018 BITTI!
Ödendi, gitti!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hayat dediğin, feleğin bizatihi kendisi…
Ve insan…
Öyle yaralar, öyle acılar verdi, dayattı ki bana tarif edemem…
Ancak…
Hiçbir yara, hiçbir acı…
Vicdan ve yine kadınım dediğim iki insandan daha beter kalbime hançer saplamadı…
Bu acıların ne reçetesi var ne tarifi…
Yüreğe saplanan hançerin yok tedavisi!
Eskiden canlı bir cesettim…
İşte…
Bir şekilde “var” olan…
Artık…
Sadece nefes alan!