10827, KORKARIM beklemeyecek pazarı. Yok arkadaş yok nasıl ki ben canıma susamışsam, SIZLER benden meraklısınız ölmeye. Üzücü olan nedir biliyor musunuz?

Koca koca insanlar…
Profesörler…
Allah’ım ben nasıl yazarım böyle sözleri?
Bunlar mı hoca, bilim insani…
Değil midir bilim bağımsız gerçeklerin dili?
Çokkk dikkatli dile getiriyorum…
Devlet memuru!

WBK … In dubio pro reo
>>> „Hier stehe ich, ich kann nicht anders. Gott helfe mir. Amen!“ (Martin Luther) <<<

Gerçekten çok üzücü şeyler…
Kendi derdime mi yanayım…
Eş dosta mı, televizyonda esnaf çok güzel dedi…
Hemfikirim, hani doğruya doğru yalana yalan…
“Hükümetin yaptıklarını, kendisiyle hoşnut olmayabilirsiniz AMA son 10 günde gösterdikleri performansla gerçekten bizlere çok yârdim etti”
Saat 18’di dükkânı kapattığımızda, hala offline…
Yemek yedim biraz, atıştırdım…
Gideceğim dükkâna, nöbete…
Bir ömrün çabasını heba edemem, kadınların canı çıktı müşteri toplayacağız diye…
Kapanmasına izin veremem…
Allah cümlemizin yardımcısı olsun, dinledikçe bilirkişileri…
Afakanlar basıyor beni…
Özellikle sonrası, elbette bitecek bu kâbus AMA…
Ya sonrası?

Zaten SADECE bu yüzden…
KORKARIM sonrasından!