Gözle görünmeyen savaşın “kahramanları”
“Askerdirler”
Gönüllü veya paralı…
Bereleri ya karadır veya beyaz…
Benim berem beyazdır, beyaz!
Bilgi…
Ekmekleri, EMELLERI…
En güzeli olursa gizli gizli!
İster ak ister kara bereli…
Her zaman…
Mecburlar, mecbur…
Olmalılar…
Her zaman diğerinden en az…
Bir adım ileri!
Ve bilirler…
Aslında azı farkındadır bunun, özellikle para karartıysa gözleri…
Her zaman…
Var BIR kendilerinden iyileri.
Karda yürü izini belli etmedir, ilkeleri…
Para ile…
Asla satmadım kendimi!!!
Biliyor musun, var cabalar…
AMA…
Kesinlikle yeterli değil VE…
Ya aslına bakarsan SADECE göstermelik…
Türkiye Cumhuriyeti Devleti…
Yetiştirmeli, eğitmeli bilişimde kendi elitlerini…
Bundan böyle savaşlar…
Görünmeden, “bilinmeden”
“Kahpece”
Gizli, gizli!
Korku…
Daimî refakatçileri…
Kime güvenecekler, kim dost…
Kim düşman…
Bilemiyorlar, kendi içlerinde bile birbirleri ile savaşıyorlar…
Satıcıysalar eğer…
Sattıklarına bağlı ömürleri kısa olur ama paraya da para demezler…
Ömür müdür bu hayat?
Bilmem…
Bir bebenin tebessümünü, huzuru dünyadaki tüm paraya değişmem!
WBK … In dubio pro reo
>>> „Hier stehe ich, ich kann nicht anders. Gott helfe mir. Amen!“ (Martin Luther) <<<