Arkadaşlar, anlatmadım mı, demedim mi?
Yüreğin yoksa…
NEFESIN…
Girme borsaya, kumar oynama…
Dün…
Yine Amerikan borsası durduruldu, satan satana…
PANIKLEYEN…
Yüreğin yoksa, yaşama arkadaş yaşama!
Aç bir çukur…
Zıpla içine…
10…
15 seneliktir yatırımlar borsada…
Uzunnnn…
Vadede, ömrün yolu, çetrefili, inişli çıkışlı…
Dikenli…
Taşlar var yolda, keskin, sivri uçlu batacak ayağına…
Yaralayacak seni…
Topallaya topallaya devam edeceksin hayat denilen bu yolda…
Bil evlilik gibi…
Var mı, yazar mı karakter sahibi bir insan kitabında…
Hayat arkadaşını, hayat yolunda bırakmak yarı yolda?
Raflar…
Reyonlar dımdızlak, görmedi Önder ömründe böylesini…
Önce ben…
Sonra yine ben, yine ben…
Belki arkasından sevdiklerim ya gerisi?
Ben bir babayım…
Görevim…
İsteyerek, severek talibim…
Korumak görevim…
Sevdiklerim…
Ama aynı zamanda kendime insan diyorum…
Demek zorundayım…
Belki uzaksın bana, bir yabancı…
Senide düşünmek zorundayım!
Devlet…
Devletse, bu yüzden dedim Tayyipistani bilmem…
HATIRLA…
Merkez Bankası kefen parası…
Harcadılar bozuk para gibi AMA Almanı bilirim…
GIZLI…
Depolar, buğday dolu, yiyecek içecek…
Petrol…
İlaç…
Allahhh ne yazdıksa O olacak!
Dedim ya devlet…
Devletse güven “büyüklerine”
Yürüyemiyorum, ayakta çok zor duruyorum…
Çağırdım DayDay’i…
Git alışverişe, “DayDay sigara vermiyorlar bana”
İyi o zaman sen dükkâna bak ben gideyim, geri geldim…
Dükkân kapısında bir kâğıt asili…
Bir Alman, yârdim teklif ediyor ihtiyarlara, hastalara…
Ben Virüse yakalanmadım ama yârdim etmek isterim, bir sürü kâğıt parçası, koparmak için…
Üstüne telefon numarası…
> çok duygulandım, inan bu satırları yazarken kendimi zor tutuyorum <
Hemen dükkandakilere anlattım, DayDay dedi…
“Bizim kapımıza da asmış, HER KAPIYA”
İnsanlık…
Daha ölmedi kardeşim!
Zor zamanlarda gösterir kendini…
Yönetici…
Zor zamanlarda insan kendini!