Moralim o kadar bozuk ki…
Aklıma geldi birden validenin anlattıkları; güldüm kendimce.
DaDa…
AYNI BEN, oğlum olsa bu kadar benzeyemez bana…
Allah…
Kaderini benzetmesin bana.
Herif isyanlarda…
Ergenliğin tüm belirtilerini yaşıyor…
Anneye, babaya, ablaya isyan, bir ben, benden çekinir, korkar…
Hepsi evde, valide de yanlarında, çocukların ısrarıyla o gece kaldı onlarda…
Sabah kahvaltısında önce babasına, bence büyük terbiyesizlik, saygısızlık etmiş…
Sonrasında anasına…
“Sen sus çocuk!”
Offf…
Sen misin bunu söyleyen, herif açmış ağzını yummuş gözünü…
Anneannesi de deyince “oğlum, sende konuşan çocuk ol”
İyice delirmiş, “sende benim ile dalga geçme anane” diye diye…
Ağlaya ağlaya çıkmış odadan.
Susar mi?
Demedim mi AYNI BEN…
O da benim gibi susamaz!
Zor be…
Hayat denilen çok zor…
Hangi yaşta olursan ol. Allah cümlemizi korusun…
Doğru yoldan, HAK yolundan ayırmasın.
Kafayı dağıtmam lazım…
Haksızlık, fena bir haksızlık…
Oma…
Orada, bu durumda anca ora!