Tabut görmeye alışamadım…
Hele bebe tabutu…
Alışamadım, alışmakta istemiyorum.
Dün yolda…
Tülin abla geldi aklıma, onunla Nutella – muz kavgamız…
Rahmetli Oktay, Gülsen teyze, Yasar amca…
Kimler kimler girdi hayatıma…
Kimlere veda etmek zorunda kaldım…
Alışamıyorum…
Alışmakta istemiyorum.
Bir muammaydı, hep sorduk kendimize…
Kim yatacak Metin’in yanına…
Rahmetli babama nasip oldu, bakalım nasip olacak mı bana…
…
Hayat denilen muamma, kader mi bu?
Iman ayakta tutan…
Kayıtsız şartsız bir teslimiyet…
Hani pişersin ya cayır cayır ateş altında, bir kavga…
Bitmek tükenmek bilmez bir suçlama…
Cehennemin Gayya vadisinden çıkarsın yolculuğa, kırk sene sürer erişmen Heviye denilene…
Bitmez çile…
Sebebi olmak istemem başkasına.
Sabır var, katlanmak var…
İnanmak var…
Kendini bitirmek var, tüketmek…
Özlem var, hasret var.
Tabut görmeye alışamadım…
Hele bebe tabutu…
Minicik…
Alışamadım, alışmakta istemiyorum.