Bildiğim kadarıyla Hz. Ali’nin veciz sözüdür:
“Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum”
Yokkk…
Ben olmam ama benim için önemliyse öğrettiği, onu asla unutmam. Kulluğu…
Allah’a…
Köleliği ise, gönüllü köleliği sevdiklerime, kalbimde benimle birlikte her yere taşıdıklarıma saklarım, onlar ile yaşarım.
Nasıl ki düşünen insan hayranıyım, severim ve hatta “taparım”
Öğretiye, doğruysa, gerçeklik payı yüksekse
Özümserim, benimserim.
Öyle eski olsun, yeni olsun özlü sözlere değer veririm. İnsandır derim…
Düzeni severim…
Ayrım yapmam, kendimi olduğum gibi gösteririm…
Sinirli bir havhav, sabırsız bir tip, aniden infilak ederim…
Olur perişan etrafım…
Adamı yeminle, oturduğu yerden zıplatırım!
Yalan ile dolan ile yoktur işim, dosdoğru hedef gözetirim…
Öğrenmesini de öğretmesini de severim.
Ne yazık ki hafızam oldu bir süzgeç, süzgece takılanın azaldığı gibi deliklerde gittikçe büyüdü…
Azaldıkça azalıyor bildiklerim, bildiğimi sandıklarım…
Horozun gözü çöpte olduğu gibi benimde gözüm kadına uyandığımdan beri…
Çöpte, kadın peşinden koşturmaktan bıktım dostlar…
Ne bu ya? çerinde – çöpünde (…)!
😊
Allah bizleri, bunların peşinden koşturalım diye mi yarattı???
Almanya’da, Amerika’da bir tartışma, erkeğin, kadına tacizi…
Kadın, kadının mazoşistti…
Ne de güzel dedi dün haberlere kadın, kadın için…
“Sanki kadın kendini korumasını, kendini muhafaza etmesini, kendini savunmasını bilmiyor!?”
Tecrübelerle sabittir, çok iyi biliyor!
Bırak tacizi, kadın hayır, istemem, ilgilenmiyorum dedi mi bende de birçok erkekte de pil bitti!
Peki, nedendir tüm bu tartışma?
Bence, gündem yaratma!
Neyse…
Gelelim konuya…
Bellum omnium contra omnes!!!
Bizans zamanından kalma Latinler…
İmparatorluk ikiye bölündüğünden beri, yani doğuya ve batıya…
Biri oldu Bizans, diğeri Latinler, dedim ya severim ve kesinlikle ayrım yapmam…
Keşke Türk’ünde olsa bu kadar çok özlü sözü ki dünyaya mâl olandan, bende papağan gibi tekrarlasam!
Maalesef yok…
Çok az, ancak “bellum omnium contra omnes” demek:
Herkesin, herkese karşı savaşı (mücadelesi)
Ve yine ki en önemlisi…
Homo homini lupus
Gel gör ki üzdü beni, dün bir konu hakkında bir araştırma yaparken DIKKAT…
Türkiye Büyük Millet Meclisi arşivlerinde…
Bir tutanak dikkatimi çekti, Homo homini lupus
Ve tercümesi, anlatışı, içeriği “tamamen” konu dışı…
Üzülerek söylemeliyim ki, dünden bugüne bir şey değişmedi!
İnsan, insanın kurdur, insan değildir…
Bu en azından kişilerin birbirini tanımasına kadar bu böyledir(!)
Tercümesi…
Ne kadar doğru ne kadar özlü bir söz…
Hep derim, hatta yazdığım da olmuştur…
Kim, kimi s.kerse!
Taaa ki…
İnsanlar birbirini tanıyana kadar(!)
Kahpeyi düşünüyorum da…
Bizim milleti (…)