Berbatım, berbat…
Bir araba dayak yemiş gibi kalktım, her tarafım ağrıyor, canım çok yanıyor…
Kıpırdamaya halim yok, insan lazım beni giydirmek için bebekten farkım kalmadı…
Bugün nasıl geçer, bunca yapılacak, akşamki toplantı nasıl biter bilmiyorum…
O kadar bıktım ki…
Yok…
Kabullenemiyorum bir türlü, hala eski önderi arıyorum, hâlbuki o çoktan öldü…
Ne yapıyorum ben?
Ne için, kimin için, neden?
Allah’ımmm…
Akıl, fikir ver!

Günaydın Türkiye, günaydın dünya…
Günaydın gül danesi, kalbimin kraliçesi!

Işe bak…
Dize gelmeyen, kim olursa olsun karşısında boyun eğmeyen Önder…
Ömrünün son faslında dize geldi…
Son darbeyi…
Öldürücü darbeyi ise sen vurdun gülüm, sen…
Ruhen, içten, en içten. En hassas olduğum yerden vurdun…
Sen öldürdün.