Ha gayret oğulum…
Dayan Önder, hadi biraz daha…
Bir baktım saat iki.
Bodrum katı…
Oma’nın misafir ağırlama katı, misafir yatak odası…
Banyo…
Banyo, tuvalet.
Daha yeni yaptırmıştı, vefat etmeden önce…
Güzelde…
Elemedim, niye elleyeyim?
O kat benim olacak, eğer (..)
Beni vaktinden evvel mezara sokmazlarsa…
YEMINLE…
Allah belamı versin boşuna değildir kadın cinayetleri…
Kimi özdeyiş boşuna söylenmemiştir…
Aklı kısa saçı uzun gibi…
Ne ararsan var içlerinde, salağı…
İnatçısı…
Namussuzu, ne ararsan var mübareklerde!
Dünkü belgesel, gerçek bir yaşamın hikayesi…
Filimini bulamadım, orada bir goril…
>>> Kendime benzettim <<<
Kimi hal ve hareketlerini, eğer izlediyseniz ben izlemedim…
Muhtemelen görmüş olmanız gerekir, goril geçerken dişiler arkalarını dönüp yere bakıyor…
Bana bizim dincileri hatırlattı ama o konuya ayriyeten ileride MUTLAKA değineceğim, vaktim yok Ali bekliyor beni.
KORKUYOR beni aramaya, aramış kardeşi…
Kardeş Ali’yi…
“Aliii”
“Efendim”
Bodrumdaki çamaşır makinesi atılması lazım onu yukarı çıkarıp sokağa bırakın.”
Hoparlör açık dinliyorum her şeyi…
“???”
“Birde olur mu bilmem, git bizim eve oradan al eski elektrikli süpürgeyi koy yanına”
DAYANAMADIM…
Bir tarafımdan soluyorummm…
Yorulmuşum, ölüyorum…
İlaçların vakti geçti…
Patladım…
Biz nelerle uğraşıyoruz Onlar neyin peşinde, ya duruyor orada…
Duruyor durduğu yerde, KENARDA…
Hayati bir mesele mi, şimdi…
ILLE olması gereken bir şey mi?
Benim halim malum…
Ali de benden pek iyi sayılmaz…
Ya şimdi sırası mi?
Allah belamı versin al ayağının altına, çık üstüne…
Zıp zıp zıpla.
Yokkk…
Sadece benimkinin değil…
İkisinin de ikisinin de!
Sahi…
Almanya saat 14:37…
VURGUN, dolar 5,9253
Zengin oldu birileri yine!