Eyyy kadı…
Kulağını aç, oku beni…
Şilili kadınlar çıktılar sokağa, öldürmeyin bizi…
Bir alevdi, bir ateş, bir anda sardı dünyayı…
Kadınların feryat – figanı(!)
Hatırladınız mı PEZEVENGIN ucubesini…
Kaldırmak zorunda kaldı sanatçı?
Veya…
Bak ya, bak bu da sanat mı?
Al bir muzu, bantla duvara, bu sanat mı?
Yüz binlerce dolar verdiler bu “esere” geldi bir başka sanatçı…
Yedi muzu, “Aç sanatçı” koydu eyleminin adını!
Gel zaman git zaman, VAR içimizde sanatçı ruhlu insanlar…
Atatürk’ü…
Modele etti zeybek oynarken, renkleri Anadolu’nun gök kuşağı…
Mustafa…
Bir başkası, “yaratıcısı” Berlin’e kaçmak zorunda kaldı(!)
Kadın, kadın aç kulağını dinle beni…
Varamazsın bir sonuca, gelmezsen bir araya!!!
Ve…
Açıkladı sanat galerisi…
“Muz değiştirilebilir, bu eserin sanatsal yanı FIKRIN KENDISIYDI!”
Anlamadın değil mi sana ne demek istediğimi?