Gülün…
Dikeni değdi kalbime…
Durulur mu daha?
😊
Senin ifadenle “yanımdaki” bekler beni…
Uslanmamı…
Bu Önder bir zamanlar arıydı, konardı çiçekten çiçeğe hem ihtiyarladı hem usandı…
Petekten bıktı diyemem, gücü tükendi…
Deli dalgalarla dolu bir hayattan sonra bir gül çıktı karşısına…
O güle kondu…
Ve bir daha başka bir çiçeğe uçmak istemedi…
Duruldu ve bu güzel çiçek ile birlikte ömrüne nokta koydu.