Ne demiştim?
Eskiden yürek kazanmaktı derdim, artık umurumda bile değil…
Okusan ne olur okumasan ne olur beni?
Ağırdı değil mi son zamanlarda sözlerim…
Ağır küfür ettim?
Neden biliyor musunuz?
Bilemezsiniz!
Söylemeyeceğim de AMA gücünüze gittiğinin farkındayım…
Okumamanızın nedenlerinden biri ki INAN BUNA…
Ta içinizde, yüreğinizde, suçluluk psikolojisi…
Çünkü biliyor, his ediyorsunuz…
Bu çeyreğin sözlerinde az da olsa gerçeklik payı var(!?)
Kardeşiz, kardeş…
Aileyiz, kocaman bir aile…
Hiç mi anlaşmazlık, kavga olmaz?
Olur tabii…
Aklimizi başımıza toplamalı, kim dost kim düşman bir düşünmeliyiz…
YOK…
Pezevenge pezevenk demeye devam edeceğim, hırsıza hırsız, kediye kedi…
Ama bizler, sıradan insanlar, ölümlüler…
El ele vermeliyiz, bak konuşuyor yine bugün, zaten laf üretmekten başka bir bok yediği yok…
Pardon, özür dilerim…
Çalmak ve tabii pazarlamakta meşgaleleri arasında!
TEKRAR…
Okusan ne olur okumasan ne olur beni?
İnan…
Umurumda bile değil, ben doğru bildiğimi yazmaya, söylemeye devam edeceğim.
Yüze vurmamak lazım, insan hatasını yüzüne vurmamak lazım…
Birinci kural ve ben bile bile bu kuralı çiğnedim.