Uygur Türkleri, UNUTMA mutlaka izlemeye çalış. Mayınlar patladı, baraj ayakta. Sallanan benim, gerçekten öyle, alışmaya bakar ha bir can fazla ha eksik. Ne demişlerdi baştan, alıştıra alıştıra, nelere alışmadık ki?

Aklim almıyor, ALMIYOR ne oldu bu millete?
Toplu hipnotizma?
Bilmiyorum ki?

Nasıl görmüyor…
Nasıl his etmiyor…
Nasıl algılamıyorlar?
NASIL???

Belki…
Kurulu olan düzenin yıkılmasından korkuyorlar…
Dedim…
Anlattım her rejim kendi zenginlerini yarattığı gibi fakirlerini de yaratır…
Millet galeyana gelirdi…
Bankalar yetişmeseydi…
Ancak banka dediğinde bile hiçbir şey sınırsız değildir…
ZAMAN…
Sabır!

Baraj örneğimi hiçbir zaman unutma…
Hayatında, yaşam şartlarında her zaman lazım olabilir…
Eğer sözlerimden gereken dersi çıkardıysan, her zaman…
INAN!

Bak dedim izin vermem…
Sevgi, samimi, yürekten…
Saygı…
Güven, olabilir yerle yeksan…
ZAMAN…
Ve Önder öyle bir insan ki ayaktaysa…
Koyar önüne fatura!

Sevgi…
Musiki…
Osmanlıda bile ruhun tedavisi…
Yüzeyselliğin gözü kör olsun, derinliğin esenliği…
Ve yine gizemi, derinlikte de olabilir ölümcül tehlike.

Her şey…
Eşyaya, insana göre!