“Tanrı şahidimdir; beni alt edemeyecekler. Bu günleri de atlatacağım (geçecek) ve atlattıktan sonra asla bir daha açlık çekmeyeceğim. Ne kendim ne benden olanlar. Ve bu uğurda yalan söylemem, hırsızlık yapmam, aldatıp – kandırmam, öldürmem gerekse bile, Tanrı şahidimdir bir daha asla açlık çekmeyeceğim!”*
Rüzgâr gibi geçti…
Bilmem okudunuz veya izlediniz mi?
O halde…
Bu unutulmaz yemin hafızanıza kazınmış olmalı!?
Anlatmışımdır zaman zaman Oma’yi…
Biri…
Yıllarca Rus esaretinde, o kara kışta sevgilisine, karsına kavuşacağı günleri sayarken…
Diğeri…
Uyuyup uyanabilirlerse şahit, sağ ve salim…
Kalmadan bombaların altında can vermeden…
Gözlerini açıp bombardıman durduğunda, gün ışığında çıktıkları zaman sokaklara…
İlk gördükleri askerlerin geceki bombardımandan arta kalan cesetleri üst üste istiflemeleriydi!
Hakkını helal et Oma…
Sende Opa…
Hakkınızı helal edin.
Rüzgar Gibi Geçti – Margaret Mitchell
https://yadi.sk/i/GixLbP4p-9bFYw
Düşünün, hayal edin bir…
1950’lerden kalama bir ev, Allah’ım ne ısı yalıtımı ne izolasyon…
Allah razı olsun senden Oma, senden de Opa…
Tarafımdan…
Bilen bilir…
😊
Benim hakkim helal, bizim…
Sizlerin de olsun.
Benden ne köy olur ne kasaba…
İki günde bir odayı bitiremedim, duvar kâğıtları…
Kalk…
Eğil, beş dakika iş yap, on beş dakika dinlen…
Böyle iş mi biter?
*Tarafımdan tercüme edilmiştir