İnan o kadar çok zirvelerde gezindim, bu tip insanları inceleme fırsatı buldum ki…
Boş bir patates çuvalı misali, bir kâğıt, yaprak…
Üfle gitsin, boş, boş!
Nasıl oralara geldiler peki?
Dil mi güzel dilber mi?
İkna…
Kabiliyeti, “inandırıcılık”
Bu kız, dikkatle incele yüzünü, hareketlerini…
Ciddi, söylediklerinde, duygularında…
AMA…
Sadece bir çocuk!
Bir kuzu…
Kurtlar sofrasında!
Deniz demek, kimi akıntılar IKLIM demek
😊
Oku diyorum, alışkanlık olmuş…
Oku, izle
Dedim sana, bakmak lazım yarına dünya basınına