Yoruldum…
Yok gitmedim eve, sauna, saunaya girmiş gibi terliyorum, hamama…
Yatım gazeteleri okuyorum, “dünden bugüne”
Fırsat olmadığı için okuyamadıklarımı, buna okuma denirse…
Iş misali, iki dakika iş, beş dakika dinlenme…
Sütçü beygiri gibi “ayakta” uyu uyan şeklinde!
Ya arkadaş sizler ne kadar iğrenç insanlarsınız böyle ne kadar iğrenç?
Evet…
Sözüm gazetecilere, yazar çizere…
Bilmiyorum dikkatinizi çekti mi?
Elimden geldi kadar doğru bildiğimi, teyit ederek yazar, insanları bilgilendirmeye çalışırım…
Düşünmeye…
Davet ederim ama kendi görüşümü ama doğru ama yanlış kabul ettirmeye…
İnsanları YÖNLENDIRMEYE çalışmam. Reşit’iz değil mi?
Reşit birer insan, Allah akıl vermiş fikir vermiş…
Bana mı kalmış insan yönlendirmek?
Ya…
Bu İmamın oğlu kimdir, nedir?
Tıpkı O ADI pezevenk gibi alt tarafı bir belediye başkanıyken pohpohlana pohpohlana…
Çıktı tepemize…
Sıçtı ağzımıza yüzümüze…
Ya dün bir, bugün iki. Ne oluyoruz ya ne oluyoruz?
Sizler…
Gazeteciler sizlerin asli görevi…
Gerçeklere bağlı kalarak halkı bilgilendirmek değil mi?
Yukarıdaki terim, bir bilişim terimi…
ÖZELLIKLE sosyal medya vasıtasıyla insanları yönlendirme…
Ya sizler kime hizmet ediyorsunuz, neye?
Şeyh uçurmaz müritleri uçurur derler ya…
Al birini vur ötekine!
Yok…
Bu sadece “Sayın” Doğruya yönelik söylenmiş sözler değildir…
Geneli için geçerli!
O…
İtin, ne olduğu belirsizin işi, görev alanı Ankara değil İstanbul!
—
Ankara’nın yükünü almak!
28 Haziran 2019
Batı kaynaklı bir söylem; “İnsan insanın kurdudur” diye hüküm koyar. (İngiliz filozof Hobbes: Homo Homini Lupus) Doğu kaynaklı görüş ise tersini ilan eder; “İnsan insanın acısını alır” (Anadolu atasözü) Ekrem İmamoğlu, hem doğulu dünya görüşünün ve hem batılı uygarlık çizgisinin sentezini yapmış olmalı: “Ben Ankara’nın yükünü azaltacağım” diyor.
Allah kuvvet versin.
Tanrı yardım etsin.
Ankara’nın yükü!
Ankara’nın israfı!
Ankara’nın kiri!
Ankara’nın kini!
Ankara’nın dili!
Ne kadar azaltılsa o kadar iyi! Ekrem İmamoğlu, sözlerine büyük strateji ustası gibi başlıyor ve “Sayın Cumhurbaşkanı ile benim İstanbul meselesini konuşmama kim engel koyabilir ki…” diye devam ediyor.
Şunu demek istiyor:
Gelin canlar bir olalım.
Kire, kine, yüke…
Kem söze, acı dile…
Birlikte kılıç çalalım…
★★★
Ekrem İmamoğlu, “Ankara’nın yükünü azaltacağım” derken aslında; 10 büyük şehirde muhalefet belediyesi ile Ankara’daki iktidar yönetiminin “hizmet yarışına” girmesini istiyor.
Hizmetler yarışsın.
Gerçekler ortaya çıksın.
Kim daha iyi görelim.
Ekrem İmamoğlu, teklifinde samimi, içten, sahici görünüyor. Bakın, “Benim belediye başkanlığım döneminde belediye personelini (şirketlerle birlikte 20 bin kişi) zorla mitinge götürmeyeceğim” sözü veriyor. Belediye’de iş bulmuş çalışanları “işten atarız korkusu yaratarak parti liderinin mitingine gitmeye zorlamak” kirli, pasaklı bir yük. İstanbul’un çift dikiş atarak seçim kazanmış yeni Belediye Başkanı, Ankara’yı bu ağır, kirli, pasaklı yükten kurtarmayı gündeminin birinci sırasına almış bulunuyor.
★★★
Ankara’nın aklı varsa!
Onun için altın fırsat!
Ekrem İmamoğlu’nun önünü kesmez, tersine teşvik eder, güç verir, arkasında durur.
Ekrem İmamoğlu’nun “İstanbul’daki israf çekmecelerine de girip, israf bataklığını kurutma” niyetini yüreklendirir.
Korkunç israf!
Haram, hortum.
Haksız kazanç.
Partili kayırma.
Yeni zengin yaratma.
Nerede?
Belediye ihalelerinde, belediye şirketlerinde, belediye harcamalarında, belediye kadrolarına adam yerleştirmede.
★★★
Ankara, kanun hükmünde kararname yayınlama gücünü kullanarak Ekrem İmamoğlu’nun önünü keserse; belediyedeki israf bataklığı kuruyamaz. Ve İmamoğlu’nun samimi olduğu, Ankara’nın bataklık ürettiği daha net ortaya çıkar. İstanbul halkı, önümüzdeki günlerde şehir ilan tabelalarında (billboardlarda) “israf, haram, hortum, soygun bataklığından beslenenlerin listelerini” görmek ister.
İnsan, insanın acısını alır!
KALEMİN GÖR DEDİĞİ
Çakarları da silkele İmamoğlu!
Şunu da yap bunu da yap diyerek yukardan atıp savurma saymayın. Altın fırsat doğdu. Ekrem İmamoğlu’nun şahsında biz vatandaşlar, halka-hakka-hukuka- demokrasiye saygılı “yeni politikacı tipini” görmek istiyoruz. Bunun için VIP kapılarını silkele İmamoğlu, VIP’i kullanmayacağını açıkla diye gül uzatıyoruz. Seçilmiş olma gücünü servet edinmek için kullanan “eski politikacı tipinden” bıktık usandık. Bunun için malını, mülkünü nasıl kazandın onu da açıkla diye İmamoğlu’na gül uzatıyoruz. Çakarlar takarak kırmızı yeşil sarı ışıklar saçan makam araçlarıyla trafikte öncelik alıp halka üstünlük tasarlamayı da yasakla diyerek gül uzatıyoruz. Şehirlerimizde “çakarlı makam araçları” en iğrenç görüntü kirliliklerinden biri oldu, bu kirliliği temizle İmamoğlu diye gül uzatıyoruz. Bütün Türkiye’de ve öncelikle 10 büyük kentimizde yeni politikacı tipinin yükselmesini, yücelmesini, gönüllerde taht kurmasını görmek istiyoruz. Dikkat çekmeye çalışarak kadir kıymet bilme gülleri uzatıyoruz.
https://www.sozcu.com.tr/2019/yazarlar/necati-dogru/ankaranin-yukunu-almak-5202435/?utm_source=yazarlar&utm_campaign=diger_yazilar&utm_medium=diger
Sizin, sizlerin gülünü bilmem ne edeyim…
Birinin bokunda boncuk buldunuz, bunda da bulursunuz!
Demokrasi…
Bir uzlaşı kültürüdür, bir tartışma zemini…
Kuralları vardır…
Bu > kültür < ve kurallar manzumesi insanlara sağlıklı kararlar aldırarak…
Huzurlu bir yaşam ortamı sağlamaya yarar.
Bu toplum…
Demokrasi ile yönetilmeye laik değildir, çünkü fert ne sorumluluk almak ister…
Ne kendisi ve geleceği için mücadele eder!
Birileri yapsın…
Ben hazıra konayım; armut piş ağzıma düş!