Gerçekten öyle, çok dağıldım, çok. Toparlayamıyorum kendimi

INAN…
Her şeyin başı sağlık, HER ŞEYIN. Bak kanama…
Bir gidiyor…
Bir geliyor, Tayyipistan döviz kuru gibi…
“Hooop iniyor hoop çıkıyor!”

Canım sıkkın, moralim bozuk…
En başta evlada üzülüyorum, anneme, hanıma, sana, kardeşe…
Toparlayamiyorum kendimi…
Halbuki benim ayakta olmam lazım ki > herkese < elimi uzatabileyim…
KENDIME FAYDAM YOK, yok!

> Kendi himmete muhtaç dede nerede kaldı gayrıya himmet ede! <

Anlıyor musun?