NEFRET EDERIM…
Bu söylemden, sınıf kavgası teriminden…
Yok Komünizm, yok Kapitalizm sorunsalından…
Tabii bizler bilmeyiz bunu, yok coğrafyamızda, geçmişimizde, özümüzde böyle…
Hele çağımızda, bu zamanda…
Diyor ki…
Birisi “Elitler başka, işçi bambaşka. İşçi insan milliyetçi, daha oturaklı daha vatanperver. Halbuki okumuşlar en ufak bir sorunda yurtdışına kaçıyorlar, daha çok para kazanacakları yere(!)”
Bu cümleyi kuran bir belgeselde yer alan birisi; iyi de be güzel kardeşim…
Geç…
Popülist söylemleri…
Eskiden kalma örneğin aristokrasi (bizde yok ama aşiretler, köy ağları var mesela) köylü, kentli – köylü, bir profesörün ve bir çobanın oyu bir olur mu meselelerini…
Vesaire, vesaire…
Geç…
İmkânı olan, bulan, fırsat bu fırsat diyen…
Az biraz akli başında olan insan, tabii birazda mürekkep yalamışsa…
Görebiliyorsa bununun ötesini…
Hangisi imkân ve fırsatı değerlendirmez ki?
Olsa işçinin imkânları acaba rahat etmediği, sömürüldüğü bir ortamda kalır mi?
İnsan tabiatına aykırı ULAN, insan tabiatına aykırı!
NEFRET EDERIM…
Bu söylemden, sınıf kavgası teriminden…
Yok Komünizm, yok Kapitalizm sorunsalından…
NEFRET EDERIM!
Kaç defa yazmışımdır örneğin sendikaları…
Neden doğmuştur sendikalaşma ihtiyacı, neden?
Bir elin nesi var, iki elin sesi…
Kimi insan ihtiyaç duymaz, bilir hak aramasını…
Kimisi…
“koyun” misali razı olur kaderine, VEREMEZ gelecek mücadelesi!