Yok ya ben >>> her şeyim ile tükenmişim <<<
İnsan dükkânda nelere şahit oluyor…
Hani lise mezuniyet töreni, kırmızı bir gece elbiseyi…
Allah’ım olmaz bu kadar güzellik, o vücudun muntazamlığı…
Elbise çok güzel üzerine oturdu, babası ile gelmiş. Bu alman kızlarında hiç utanma yok…
Babasının önünde, bir iç çamaşırları kaldı üzerinde, “baba yârdim et!”
Anladık baba utandı, hemen yardıma…
Babası “elbisenin arkası uzun mu olmuş?”
Hayır…
Bu bir gece elbisesi…
Adam hem utandı bilmediği için hem sevindi…
Elbise çok yakıştı.
Bir başka müşteri, bir başka gün…
Üç pantolon vermiş, biri kayıp…
Otuz senenin üzerinde dükkân, hiçbir zaman hiçbir şey kayıp olmadı…
Ama o an için bulamıyoruz, karışmış başka işler arasına…
Söyle yeni böyle pahalı, ödeyeceksiniz!
Gayet tabii, gayet tabii…
Bulduk pantolonu ertesi günü, müşteri gelecek yine, biliyoruz geleceğini…
300 Euro istedi bizden…
Süklüm püklüm, eski bir pantolon, paçavra…
Kıpkırmızı oldu pantolonu önüne koyduğumuzda…
Buna benzer neler neler.
Kadın…
Kadının çenesinden, halinden anlıyor da…
Bende o tahammül kalmadı…
Ayakta zor duruyorum, çok zor…
Kapasam olmaz, masraflar…
Hiç olmazsa kira falan çıkıyor, harçlık!