Yok beklemedeyim, valideye telefon ettim…
Beklemekle geçiyor son demler…
Beklemekle…
Sabahın bir körü, aramış annemi. “Hadi Eyüp Sultana gidelim mübarek günde çocuklarımıza dua edelim” demiş…
Annem içinden geçirmiş “ya bu kadının çocuğu yok ki”
“Gülsen Hanim bugün çok kalabalık olur” dememle anladım seni kast ediyor…
Buluştuk onunla şehirde gittik.“
Birkaç kadın teyzem falan…
Hepsi birlikte gitmiş…
Dua, dua ile bu dünya duruyor ayakta.
Allaha minik Ercin kızımızın sağ salim bulunmasına yardımcı olsun…
Ne bu bebe yoğunluğu son zamanlarda?
Dün akşam, hanim yorgun argın girdi mutfağa…
Çok kötüydüm ya, bugün devam ediyor biraz dindi acılar…
Yardım edemedim, bir girdi pir girdi…
Bir yemekler, çeşit çeşit…
Mide fesadına uğrayacaktım onca acı üstüne…
😊
Ellerine sağlık avradımın, hepsi gerçekten güzel olmuştu…
Hele, ah içli köfte ahhh…
(Aklıma geldi gene, bu akşam alayım hanimi doğru restorana)
Mercimek köftesi…
Bayılırım…
Hiç aklıma gelmedi meğer Ali, oruçlu Allah kabul etsin…
Telefon etti kardeşe, gel yemek al dedi…
Bağırıyorum oturma odasından, mercimek köftesi verme…
😊 😊 😊
Dinleyen kim beni, gitti köftelerim.
Neden anlattım bunları size?
Mübarek günler, tutabilene ne mutlu…
Bari böyle günlerde dinimizi, yüce inançlarımızı…
Siyasete alet etme!
Not: bir terbiyesizlik, saygısızlık yapmadık…
İkimizde…
Tanrı misafiri…
Elimizden geldiği kadar iyi ağırladık, istediğimiz, gönlümüzden geçtiği…
Öğrendiğimiz şekilde değil ama…
Demek…
Memnun kalmış, çok üzülmüştü, çok…
İçtenmiş üzüntüsü, gönülden. Allah razı olsun senden, hepinizden.