Bana, evladıma öğreteceksen Kur’an-ı Kerimi öğret, sapkın görüşlerini değil!

Bana bak Kasımpaşalı ayı…
Allah’ın öküzü…
Dilimizi, dinimizi senden, senin görüşlerinden, senin sapkın ve yanlış düşüncelerinden, hayat ve din anlayışından öğrenecek değiliz!

Sana açık açık orospu çocuğu diyorum…
Anan ki ölmüşün ardından kötü konuşulmaz, Türk’ün terbiyesi men eder ölmüşün ardından kötü konuşmayı, hele küfrü…
Defalarca izah etmeye çalıştım, adı üstünde…
Anadil…
Anavatan…
Anadır evladı yetiştiren!

Ve yine sana pezevengin evladı dedim, diyorum…
Babadır…
Aileye ama özellikle evlada terbiye veren, yol – yordam gösteren…
Anan, ana…
Baban, baba olsalardı…
Senin gibi bir şeyler meydana çıkmazdı!!!
Senden ne öğrenebilir insan?
Ve kuş, yuvada gördüğünü, öğrendiğini yapar…
Eğitim müfredatı, imam hatipler…
Atatürksüz eğitim(!)

Mecazi, söz gelimi…
Orospunun bacak açmaktan ne vakti kalır evlat yetiştirmeye…
Ne ilgilenmeye…
Pezevenk…
Karı satar, pazarlar…
Bilmez başka bir şey, yapabildiği en iyi şey satmaktır, pazarlamak…
Ha karı satmışın, ha vatan – millet, onlarca yılda, zorla, çok zorlamalarla elde edilen kamu malı…
Vatan toprağı…
Satıldı, satılıyor…
Anladın mı beni, anladın mı?