Dede vefat etti, bu sabah. Allah tüm ölmüşlerimizin günahını, taksiratını af etsin, bizlerinDE

Bacanağın babası,
Yeni geldik

Konuşuyoruz gelirken…
Dedim, dememle başlaması bir oldu. SUS diye bağırdım…
Ve EVET…
Gani benim için değerli bir insan, bacanak gibi…
Gelirse, gelmese de bacanağı görmem lazım. Kaç sene oldu?
25 – 30!?
Baban rahmetliye de gidecektim, O gün hastanede…

Asla af etmeyeceğim seni, ölümle…
Ağır hastalıkla ne öç alınır ne (…)

Onunda varmış af edemeyecekleri FALAN,
Nevzat hiç olmazsa babasını gömebilecek, BEN onu bile YAPAMADIM
ahhh ÖNDERRR

Rahmetliler…
… ve sarı pipim…
Olmam GEREKEN ANDA olamadım

NASIL AF EDERIM…
ASLA af edilemeyecek olanları?
KENDIMI!?

Yarına götüreceklermiş babalarını…
Bir ihtimal orada buluşabilirlermiş, belirsizlik

Evet…
DE…
Neler aldın BIZLERDEN neler verdin!?


mersi

DAS „Leben“ geht weiter währen das eine Auge weint und DAS andere
Lacht

Nicht mehr viel übrig von ihm…
aberrrrrrrrrrrrrrrr
für einige WIRD ES reichen
😉