Evet, artık yüzüm gülmez oldu. Fabrika, fabrika… İnanılmaz nakit ihtiyacı

Yeni geldim, gidiyorum yine…
Bir kahve. Adamları götürdüm, sordum, soruşturdum…
Erkek değilim ki, adam(!)
Yok gücüm, YOK…
Onu bırak, parasıyla değil mi?
Çalışacak insan yok, çalışmak isteyen…
Çaresiz…
Kendim sarılacağım “kazma, küreğe” bu halimle mi?
Her yerden, Allah’ın rahmeti gibi fatura yağıyor…
VE…
Ben çalışamıyorum. Şeytan diyor bir kurşun…
Bir kurşunluk işim var!

İnan…
Dünyanın en berbat şeyi, iste ve yapama…
Bir erkeğe, yok daha büyük bir işkence. Kötürümde değilim, çok şükür…
Ayaktayım ama sorma nasıl…
Ayaktayım ama sağlıklı bir erkek gibi değil, yaşımın insanı…
Anlamıyorum, anlayamıyorum…
Sadece…
Aptal tavuk gibi dolaşıyorum, kuduruyorum…
Kendime, deli dana gibi zıplıyorum ortalıkta!

Ya çok şükür, çok şükür bu günlere, günlerime…
AMA…
İnsan denilenin gözü doymaz ya(!)

Offf, çeyrek 378,42 Euro 6,22 dolar 5,47…
Almanya saati 14:37…
Arıyorum eski günlerimi, Boss’lu, Armani’li günlerimi…
Üstümde takım, altımda araba jet gibi…
Cebimde tomarla para, kolumda…
Her renkten, her tattan bir güzel, kafalarının içi tıngıl tıngıl…
Ama…
Yatakta o biçimlerdi.

Yok ya, geçmişin güzellikleri…
Türkiyeliler gibi…
Bakmalı aynaya, baklamı hale, olmalı insan gerçekçi.

Ne istiyorum biliyor musun, hani olsa imkân yapabilsem keşke…
Kaçmak…
Bucak bucak, uzak uzak, sıyrılabilsem, sıyırsam kendimden sevdiklerimi!

Bu gece babamı gördüm rüyamda, rahmetliyi…
BILIYORUM…
Hayra haber, geçecek sıkıntılı günler!

Aslında ömür, bir ömür birikimi…
Bozsam…
Yeterde artar…
Ya arkamdan gelecek olanlar?

Öyle veya böyle, yiyeceğim ana – avrat küfrü…
Harcasam…
Vay pezevenk, geberisecise hiçbir şey bırakmadı geriye…
VEYA…
Kapı deliğinden bakacaklar…
Ulan bu herif hala gebermedi mi?

Anlıyor musun?
Öyle veya böyle yiyeceğim ana – avrat küfrü…
Yani ne yapsam yanlış…
DINCI…
Paradoksonu (çelişkisi) gibi!