Ben size demedim mi, ben “malımı” bilmez miyim ya???

😊 😊 😊
Çok güldüm sabah sabah…
Annem, kardeşten geldi. Anlatmış arabayı, vallahi billahi ben söylemedim…
Utanıyor, çekiniyordum söylemeye…
Daha çok çocuklardan…
Düşünüp duruyordum nasıl diye!?

Allah gönlüne göre versin, Allah ne muradı varsa versin…
“Ağabeyim beni kendi gibi biliyor galiba!?”
Anneme hep sitem ederim, anlatmışımdır kadının kızlara muazzam bir zaafı var…
Gelinlerini bile benden üstün tutar, değil ki kızını…
Kıskanma dediği O!

“Allah ona daha çok versin, onda ne kadar çok olursa benim GARANTIM”

Aynen…
Dünyaya gelmesiyle birlikte HEP başıma bir bela…
İnan, yok başka bir Allah’ın kulu yârdim isteyebileceğim. Yani karşılıklı…
Belki inanmayacaksınız, var daha elimde SON kalan bir miktar nakit para, yarısını ne olur ne olmaz diye onun için, ailesi için rezerve ettim. YOK…
Birbirimizden başka yok hiç kimsemiz. Mutlu ediyor beni…
Bana bu kadar güvenmesi mutlu ediyor beni.

Kâğıt işleriyle uğraşıyorum sabahtan beri…
Beni bilen bilir, ne çok sevdiğimi kâğıt, kuyut ile uğraşmayı. Zorla it ava gider mi?
Sonra…
Evi tam takır ettim ya, son bir iki eksik, alışveriş…
Gelince kısmetse…
Takım elbiseyle devam, Downgrade ile!