“Babasından korkmuyor, senden korkuyor, çekiniyor!”

Oğlan halasında, şimdi öğreniyorum…
Anası…
Alman mürebbiyesi kılıklı “karı”
Ama benden çekiniyor.

Hep derim…
İçim öyle değil AMA…
ÖCÜ olmak ZORUNDAYIM!

Dada…
Emi, dört tane 4 varmış. Yani normal okulda olsa 3…
Tabii ki iyi değil. Almanca 4, en son yazılıdan 2 almış…
“Sakın dayıma söyleme!” diye tembih ediyormuş anneannesine…
“Bak düzeltmeye başladım bile” diyormuş…
Mecburum kardeşim, mecbur…
İstediğimden, böyle olduğumdan dolayı değil…
Gerçi…
Basarsan ayağıma şaşırtırım feleğini sana!

Ama bu bile mecburiyetten!
“Güzel bir nasihat et“ diyor annem, HAYIR…
Nasihatle olmaz bu iş, öğrenmeyi…
Öğreteceğim ona!