Hatırlarsanız yazmıştım direksiyon yaratana yan bakıyor…
Yılların şoförüyüm…
> yüz binlerce < kilometreyi bırakmışım ardımda…
Tecrübe(!)
Ve yine bankalar, sigortalar ömrümün bir parçası…
Bilirim düşünce ve çalışma şekillerini, tahmin etmiştim arabayı görünce hasar büyük…
Sigorta…
Tiyatro yapacak!
Aynı benim gibi, aynı…
Bakınca dersin ki neyi var bu arabanın, kadın öyle bir yerden vurdu ki…
Yamuldu.
Günlerden beri sigortayla telefonlaşıyorum, bir ara hani suç kimde meselesi…
Ümitsizliğe düştüm, sigortada yan çizince bir iyice…
Vallahi doğru hatırlıyor, doğru saydıysam ya on sekizinci veya 19. Kaza olsa gerek…
Bunların içinde benim hatamla olanlar bir elin parmaklarını geçmez.
Yaş 53, on sekiz yaşımdan beri ehliyetim var.
En son kazam…
Yıllar, yıllar öncesiydi. Dün ne yedim…
Çoğunlukla hatırlamam, hafızam!
Tabii unuttum gitti, hatırladıklarım…
Acaba kanunlar değişti, değişmiş olabilir mi?
Sigortacı öyle bir adi ki, hani çocukların işi, avukat…
>>> hazırlıklıydım <<<
Hiç etkilemedi, yanıltamadı beni. Zaten hep böyle oluyor, bir başkasının işinde tabiri caiz ise canavar…
Kendi işlerimde “süklüm, püklüm” olurum. Neden?
Bilmiyorum!
HERIF yönlendiriyor beni…
Aklınca…
Öfff ne baskı, “tehdit” benim dediklerimi yapmazsan sigorta ödemeyebilir!
Yok oraya gideceksin, yok buraya…
Tepem attı, ulan ben çocuk muyum?
Bundan sonrasına dikkat edin lütfen, üstü kapalı yazmak zorundayım…
Umarım anlarsınız ne demek istediğimi…
Devam edecek…