Allaha çok şükür, çok şükür Mevla’ma. Şimdilik bir yaramazlık yok, YARINA

Polisten haber geldi ya, SIGORTA…
Altlarından girip üstlerinden çıkarım, çocuğun arabası formalite. Yarına kısmetse…
TÜV’ü aldım, bilmiyorum anlattım mı, gelsin hayatını kaydıracağım…
Araba canavar gibi, daha “yeni” zaten aksi olamazdı AMA…
Lastikler…
Vermediler TÜV’ü git önleri değiştir ondan sonra!

Tahmin edersin…
Ettiğim küfrün hadi hesabi yok…
Annesi, suçsuz günahsızız iyi küfür yedi. Pezevenk gelsin kıyametleri koparacağım.

BAKMA…
O lastikleri park ederken yemiş, “tehlikesiz” BEN…
ACIL fren onun yaşlarında, çok süratli araba kullanmaktan…
Bunları bildiğim için…
Hafif tertip “okşayacağım”. Koca herif oldu dövülmez artık ama daha dikkatli olması için ikaz edeceğim. Hiç gereksiz masraf…
Son zamanlarda çok gereksiz, büyük, büyük giderlerim oldu. Artık bir dur demeliyim.

Sigorta itiraz edecektir…
Bilirkişi…
Umurumda değil, sonra kiralık araba…
Arabasız hayatim kayar benim, elim ayağım. Anlayacağın…
BITMEZ…
Önderin işi!

Ya…
Bunlar ufak tefek hayatin olağan “dertleri”
Allah cümlemizi beterinden korusun…
BENIM…
Artık böyle ufak tefek şeylere bile TAHAMÜLÜM KALMADI…
Sorun burada!

Biliyorsun…
Birinden çıkıyorum >>> doğru <<< diğerine!