Kendini bilmez Alman veya Türk hiç fark etmez…
Kendini bilmezler > bizi bilmeden, Ortadoğu insanını tanımadan etmeden < güncellemeye kalkıyor…
Islahat (reformize) etmeye çalışıyor…
Kadından imam olur mu?
Gayet tabii…
Bal gibi olur!!!
O…
Allah’ın bir kulu değil mi?
Niyet ettim Allah rızası için namaz kılmaya, uydum imama(!)
Olmuyor işte OLMUYOR…
Bir kadının arkasında namaz kılmak olmuyorrr…
Nefis kardeşim nefis!
Ha herkesin aklına “pislik” geliyor, gelir mi?
O başka…
Abdest mesela, neydi?
Sembolik bir arınma…
Kendini, içini, düşüncelerini temizliyorsun Allah karşısına çıkmadan…
Yoksa hiç kum ile temizlik olur mu?
Ben mesela…
Ne utanacağım ya, abdest almasını bilmem, BILMIYORUM, ilgilendirmiyor beni…
>>> öğrenmekte istemiyorum, biliyordum, unuttum <<<
Tatbik etmiyorum çünkü!
Zaten ayda yılda bir giderim Camiye…
Gideceğim zaman…
Boy abdesti alırım, ne kadını, sevişmesi…
Bedenimi boydan boya, içimi temizleyip öyle çıkmak istiyorum Tanrımın huzuruna…
Iş olsun diye, göstermelik…
Ne Müslümanım ne vatansever!
Neysem oyum…
Sadece bir insan, belki “diğerlerine nazaran” farkım çok okumam…
Bir o kadar her konuda çok düşünmem(!)
Yok…
Olur mu, haşaaaa…
Müslümanlığı yeniden icat eder, tarif etmeye çalışır miyim hiç?
Benim adım Recep Tayyip Kahpedoğan, mezhebim, mensup olduğum toplum AKP-i hırsız mi?
Bu gece rahmetliyi gördüm rüyamda…
Babamı…
Tuhaf bir rüya, sonsuzlukla ilgili…
Annem nasıl kızıyor bana, of, of, of…
Babam oturmuş bir masa üzerine sadece izliyor bizi…
Konu para, sözüm ona ailenin, onun parasıyla almışım aldığımı…
Hiç olur mu?
Kendi paramla alırım alacağımı, kimsenin hakkını kimseye yedirmem. Her şeyimiz ama her şeyimiz…
Çok özel olmadıktan sonra ORTAK olsa bile…
Ben O ayrımı yapıyorum, yapmak zorundayım.
Evet…
Daraldım yine, zaten darmadağın olmamın bir sebebi…
Sorumluluğun ağır yükü…
VE EVET, bu sabah ekonomistin yorumunda dediği gibi…
Bilmediklerimiz, bu yüzden önümüzü göremiyoruz…
Buna benzer bir cümle kurmuştu(!)
Ancak EMINIM…
Bu…
Hayra yorulacak bir rüya. Babamı, rahmetliyi ne zamandan beri görmüyordum rüyalarımda…
Biliyorum ve yine EMINIM onlar her an yanımda…
Görüyorlar, tabii Allah’ın izniyle görüyor, izliyorlar bizleri!
Onu gördüm ya, bir heyecanla, sevinçle uyandım…
Bir daha da uyuyamadım, ta sabaha karşı. Zor kaldırdı hanım beni…
Doktorda.
Benimde ACILEN gitmem lazım ama…
Ayaklar tersten tersten, geri geri gidiyor…
Kafa…
Var bir şeyler!
Ve gözlerimizi çeviriyoruz Hindistan’a…
Kökten dinci…
EVET DINCILER, kadın kutsal mekânlarına girdi, IBADET ETMEK istediği için ayaklandı…
Onlar insan değil mi?
Nedir bu kadın ile alıp veremediğiniz?
Ne bu bağnazlık?
Onlar…
Bize sevgili, onlar bize eş, dost, yâr, onlar bizim çocuklarımızın anaları değil mi?
Tabii…
Her kadın, kadın değildir…
Her erkeğin erkek olmadığı gibi, o başka…
Öldürmeye…
İşkence etmeye hele hele ki hiç fark etmez…
Hak dini olsun olmasın, unutma senin atalarında bir zamanlar Şamandı…
“Daha yüce bir varlığa”
O >>> güzel ve doğru <<< düşünceler, öğretiler manzumesine…
Senin…
Onu, onları mahrum etmeye hakkın var mı?
Tersiz kardeşim ters…
>>> hiçbir şeyimiz uymuyor diğer insanlara, konan evrensel kurallara <<<
Hiç-bir şey-i-miz…
Neden böyleyiz?
Kendimizi sorgulamanın zamanı geldi de geçmiyor mu?