Yeminle…
İnsanlık her yerde delirdi. Demin bir müşteri geldi, ağladı ağlayacak…
Öğle gelmişti, hanım yetiştirememiş, kızdı, akşama gelirim dedi…
Tek tabanca…
Yok kardeşim yok, çalışacak insan yok…
Kadın ne yapsın?
Acıdım adama, neredeyse ağlayacak. Orta, küçük ölçekli bir iş yeri sahibi…
Var 30-40 çalışanı…
Anlatıyor:
“Gece 23:20 müşteri aradı. Sorgu, sual. Ya ben bu saate hiç başka birisini rahatsız eder miyim? Bu nasıl bir şey böyle?!”
İnsanlık…
Zıvanadan çıktı, şuurunu kaybetti!