Sabah haberlerinde…
Bir annecik…
Başörtülü, tertemiz bir yüz. Altmış küsur yaşlarında…
Aklıma annem geldi, Kara Mediha…
Daha küçük bir çocukmuş, henüz…
Okumayı yeni yeni sökmeye başlıyormuş, gübreliğin üzerinde, yalan olmasın hatırlamıyorum, ya Tommiks veya Texas çizgi romanını bulmuş, yıkamış, temizlemiş sayfa sayfa bulduğunu…
Başlamış okumaya…
Okuma sevgisini o gün bugündür saklar içinde, kütüphanemde kitap yoktur ki okumamış olsun…
Binlerce kitap vardır kütüphanemde, yok sanal değil…
Gerçek, dijital halleriyle on binlerce…
İlkokul mevzunu…
AMA seni, beni cebine sokar, dereye sulu götürür susuz getirir…
Öyle biri, okuma sevdam ondan, bilmem kaç yüz ısırık karşılığında okuyordu bana Tommiks, Texas’ı…
Yanaklarım pancar gibi kızarırdı.
İzlediğim kadıncağız bana annemi hatırlattı…
KADIN…
Daimî konum, üç çocuğunu okutmuş, üniversite mevzunu…
Elinden kitap hiç eksik olmazmış, “bambaşka dünyalar” “kendimi geliştirdim, kafamı” demekte…
Okumak…
Ne güzeldir okumak. ALLAH kardeşim tanrımız…
KELIMELERIN TANRISIDIR…
OKU diye emir eder, OKU…
Öyle başlar kutsal kitabımız VE KADIN…
KADIN…
Onunla başlar onunla biter her şey…
„Okuyan“ KADIN ILE!
Izle