“İki dakika vaktim var”

Aklımdan çıkmıyor, ne çok isterim. Dedim ya ömrüm geçmiştir üniversitelerde…
Yeminle…
Ben nefes aldığım sürece onun arkasındayım, her türlü…
Aklınıza gelebilecek her türlü destek!

Aynisini velilerim benim içinde yaptılar…
Ben fos çıktım, okumak istemedim…
Son pişmanlık fayda etmez. Şimdi okumak istiyorum ama ne kafa kaldı ne hal.

😊
İlla kendini bana ispat edecek…
Ben bilmez miyim malımı?
O hatayı yaptığım anda iş bitti. Yokkk…
Eninde sonunda sözümü dinliyor, sözüme geliyor…
Tabii ki iftar ediyorum onunla, tabii ki deli gibi seviyorum AMA…
Ne söylerim ne gösteririm!
NOKTA

Benim sözlerime önem verdiği kadar hocalarının da sözüne önem verir, biliyorum…
Ama benden yüz bulamıyor ya…
Sürekli bir çekişme, sürekli bir kavga hali…
Eminim…
Nasıl benim kafamı kurcalamaya başladı, onun ki de EMINIM aynisi…
Keşke, keşke…
Hele Almanya’da profesörlük ne demek?
Hayatin garantide…
İmtiyazlı memurluk, keşke…
Allah cümlemize evlatlarımızın başarısını, mutluluğunu…
Sağlıklı ve nur topu gibi torunları kucağımıza almayı nasip etsin…
Rahmetli babamdan çok az dayak yemişimdir ama bir dövdü mü de…
Allah yaratı demezdi. Sanırım evlatta benden aynisini söyleyecek…
ZORLAYARAK geldik bu günlere. Diplomasini alana kadar…
Gerisi…
Onun isteği ile ve kendi başarısı!

Uzun bir yol, çok uzun, meşakkatli…
Inşallah, inşallah!!!

oku