Güler misin ağlar mısın? Allah, Allah o kadar büyük ki

Bugün belki bir senenin toplamı telefon geldi…
Cep hiç durmadı, koşturuyorum…
Ye-ti-şe- mi- yor- um
Manevi kızım…
Aklımda, çocuğu ne zamandan beri aramıyorum, babaannesini…
Maddi durumları çok berbattı, çok berbat, tahmin, hayal bile edemeyeceğin kadar kötü!

Kardeş başladı hüngür hüngür ağlamaya, annem anlatınca!

Bu zamanda, Almanya’da…
Anla…
Yok, yok, yok yârdim yok…
Yok yani yok!

Tam bir roman, tam bir filim olacak bir hayat…
Victor Hugo’nun Sefilleri halt etsin…
Nasıl sevindim, kıza rahmetli babasından, hani şüpheli ölüm…
Kadıncağıza da kocasından maaş bağlamışlar…
Ohhhhhhhhhhhhhhh, Allaha çok şükür, nasıl sevindim anlatamam.

Ata binip atı arayanlardanım, kafa gitti…
Bu hengâmede aklıma geldi arayayım dedim, numarası benimkinin benzeri…
Telefon çalıyor ikide birde, cebim…
Ama ne küfür ediyorum biliyor musunuz ne küfür…
YETER DIYE, YETERRR
Ben cebi elime alıyorum kapanıyor, öf ne küfürrrrrrrrrrrrrrrrrr…
Bir baktım, tekrarı tuşluyorum…
Ula…
Kendi kendimi arıyormuşum ya!

Onu arıyorum diye kendimi aramışım meğer…
Hanıma kızdım bir araba dolusu sen mi beni işletiyorsun?
Hap deli hup deli bizim evdekilerin hepsi deli…
Ben…
İçlerinde zırdeli!

Not:
Ağaç…
Sonunda buldum birisini, gözüm tutu…
Çok şükür. Öyle çok da pahalı değil yani, Allaha çok şükür.