Avukatlarla boğuşuyorum. Yeminle ben bitmişim, bittim diyorum bittim. Üstüme üstüme geliyorlar! Hiçbir şeye, en ufak bir pürüze tahammülüm kalmamış. Hayat bu, hayatin olağan cilveleri. Alman…

İnsanı boşu boşuna emekliye ayırmaz…
Bedenen zaten, bir enkaz…
Ruhen…
Zihnen de bitiğimi ilan ediyorum AMA bana aldırış eden yok, söylediklerime.

Bir iyi haber…
Evlat ehliyeti almış, çok şükür, buna da şükür Allah’ım…
Şimdi annesi geldi odama söyledi…
Gitmeliyim Jack ile kendi arabam, bağlamalıyım can simidine…
Olmadı…
Yeni akü, sağlık olsun, en büyük dert böyle olsun…
Allah…
Beni avukatlar karşısında utandırmasın sevdiklerime karşı…
Tatlıya bağlayabileyim konuyu…
Önemli…
Ekmek parası!