Herkes gider Mersin’e, Önder

İstediği yere…
Arızalı bir tipim, sigortalar…
Salt sağlık yönünden değil, kişiliğim sakat…
Özüm.

Emir kabul etmem…
Her önüne geleni üstüm kabul edemem…
O…
Kendini ispatlayacak bana…
Kendim sadece bir insana karşı mesulüm, ispata mecbur…
KENDIME!

Tamam…
Kabul ediyorum, bilgili, eğitmen…
Gençleri eğitiyor…
Ya tabanca ya tüfek…
Kardeşim ben sana daha kaç defa diyeceğim ben ikisiyle de haşir neşirim!

Tabancada ben, tüfekte…
Benim gayem, niyetim müsabakalara katılmak değil ki, söyledim ta bastan…
Nefes, yok nefesi herkes alıyor, bilinçli nefes almak, sağlığım…
Ateş etmeyi severim.

Anlatamıyorum ki derdimi…
Bir gün yiyecek yüzüne yumruğu, Önderin girecek başı belaya…
Ne gereği var ya?

Yeminle bak, vallahi billahi…
Her yol ve yöntem…
Pek uzak değildir bana, ömrüm geçmiş kural – kanunla…
Dert mi açacağım yasal yol dururken, bu yaştan sonra dertsiz başıma!?