1922 yılında Almanya’da çekilen bir korku filimi. Korku sinemasının klasiklerinden…
Artık bizde de gelenekten sayılmaya başlandı, adetten sayılır oldu korku…
Dehşet…
Ülkenin yarısından fazlası (kim ne derse desin, siyasal İslam destekçilerin oranı bana göre %30 ile %40 arsını, en fazla %40, bakma sen %50 ve fazlası dediklerine, seçim sistemi, biliniyor ama değiştirmeye kalkan var mı? Muhalefet dahil, aslında muhalefet değil, köstek değil destek, destekçi)
Korku ve dehşet içinde!
Evlatlar, yavuklular, kocalar, babalar bir bir toprağa düşerken…
Senfoninin, dehşetin melodisi kulaklarda çınlarken…
İnsanlarımız gaflet içinde.
Niccoló Machiavelliye göre, “zafere” götüren her yol mubahtır…
Cinayet bile…
Devlet için, vatan için kalmadıysa başka çare Tiranlar öldürülmeli(!)
Böyle der Machiavelli, ne yalan söyleyeyim bu düşünce bana çok sempatik geldi!