O…
Kafalarınızı…
Analarınızın AMINA sokup sokup çıkarmazsam…
Bana da…
Önder demesinler!
*
Ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm?
Ben senin için yaşamayı göze almışım.
Yüce dağları aşmak nedir ki gülüm?
Ben senin için yaşamayı göze almışım…
***
Saçının teline ak düşmesin diye,
Nurani gözlerin ıslanmasın diye,
“ O öldü! ” sözünü duymayasın diye,
Ben senin için yaşamayı göze almışım…
***
Ne diye sitem ediyorsun ki bana?
Bir can borcum; elbette ki var Allah’a.
Ölümün hiçbir çaresi olmasa da,
Ben senin için yaşamayı göze almışım…
***
Oldu ki , geldi Azrail baş ucuma,
Hem kendini, hem beni mezara koyma..
Beni sadece göm gönül mezarına,
Ben senin için yaşamayı göze almışım…
***
Ben gönlündeyken mezarda da olurum,
Senle olduktan sonra yine ölürüm..
Ne zaman ki bu gönülden kovulurum,
İşte gülüm, işte ben o zaman ölürüm…
***
Ne zaman ki bu gönülden kovulurum,
İşte gülüm, işte ben o zaman ölürüm…
Şiir: Muhammet Hamdullah Doğan