Hafta sonu yazdı gazete…
Bir genç kızımız babasından tokat yedi diye…
FacebOk canlı yayında apartmanın bilmem kaçıncı katından atladı(!)
Özellikle genç ölümleri çok üzer beni…
Ne geçer bu insanların beyninde?
Hastalıklı mıdır düşünceler yoksa umutsuzluk, çaresizlik mi sardı ruhlularını bilemem…
Ben…
Evet yazdım, düşüncelerim bu yönde çünkü benim için gerçekten umut yok…
Sonra…
Yaşıma bak, hayatıma…
Yaşamışım yaşayacağımı, görmüşüm göreceğimi…
Paraysa para, karı – kız, içki gırla, heyecan, macera…
Dünyanın, en azından Avrupa’nın bir tarafına parmak attım…
İstediğimden çok fazla insan ve insan kılığında yaratık ile tanıştım…
Fingir fingir yelloz gibi gezdim…
Ya sen?
Sen yaşadın mı?
YAPMA, hayat her şeye rağmen güzel…
Acısıyla, tatlısıyla…
Hiç aldın mi evladını kollarına?
Tabii ki Allah verdi O canı AMA senin ve sevdiğinin vasıtasıyla…
Allah…
Yok bu sapıkların anlayışları doğrultusunda değil, Kur’an-ı Kerim, diğer Hak kitaplarının yazdığı gibi…
En umutsuz anında kendini teslim et Onun kollarına…
Senin canından can, senin kanından kan…
Senin ve sevdiğinin…
İnan bana…
Yok daha güzeli bu dünyada!