Sanat deyip geçme, hele ucube hiç deme

Belki inanmayacaksınız, ben bile inanmakta zorlanıyorum…
Karşımızdaki komşu Türk çıktı…
En başta bebeleri, haliyle bebelerin olması için hemen ardından kadını severim…
Tabiat anayı, müziği, sanatın birçok şeklini.

Bilgi kardeşim, genel kültür mümkün olan en geniş şekliyle…
Bilirsiniz, mutlaka fark etmişinizdir, gördüğünüze, içinizde böyle bir duygunun bazen uyandığına eminim.

Satın alınan evin bir önceki sahibi, erkek…
Allahlık…
Tertemiz, yârdim sever bir insandı rahmetli…
Kadının yüzünü şeytanlar bilmem ne yaptı…
Öylesine bir sıfat…
Bkz. Recep Tayyip’e…
Bilirsin vermemelisin ama komşu…
Karısı, dolandırıcı. Bizi bile dolandırdı, borç istedi hiçbir zaman geri ödemedi, herkese yaptığı gibi…
Almanya, varlık, bolluk, bereket…
Sefil bir hayat sürüyorlardı, hele kadın dul kalınca…
Belki Allah’ın bir gazabı…
Benim hiç dikkatimi çekmedi, çekseydi bile tabloyu, hele O pis kadının evinden çıkan tabloyu asla alıp evimde asmazdım.

Komşu şimdi anlattı…
Çocuk ağlamaklı, benden yaşça küçük, efendi birine benziyor, güler yüzlü, sevecen…
Evi boşaltırken O tabloyu da atmışlar sokağa, iki alman resmi görmüş almak istemiş…
Yok sen alacaksın, ben alacağım aralarında kavga…
Bu arada resim yiyor küreği…
Tabii resim tahrip olunca iki horoz gidiyor. Merak etmişler bu Almanlar neden kavga ediyor…
Bakmışlar internette, yazmışlar ressamın adını ki resim imzalı…
Orijinal bir tablo olması ihtimali yüksek…
Sanatçının en ucuz tablosu 30.000 € başlıyormuş…
Sanattan anlamayabilirsin, ucube demeye hakkin olmaz değilsen uzman, değilsen kapasite…
Sen bilmesen bile değerini, elbet çıkar bileni. Tahrip edilince…
Sür eşeğini Niğde’ye!