Evet, başladım bitiremedim. Üzgünüm, önemli. BUGÜN çok nadir “bereketli” günlerimden birindeyim, sabah beter kalktım, çok erken uyuşturucuyu aldım jet gibiyim. Eve gitmem gerek, ne kadar iş yapabilirsem o kadar iyi. Kısmetse ilaç vakti!
Malzeme almaya gitmiştim, karnim çok açtı alışverişe gittim. Tahmin edebileceğin gibi DOLDURDUM, geldim brötchen’i yaptım, TIKANDIM. Yok ne açlık kaldı ne bir şey. Hanım tepemi attırdı, evlatla konuşuyordu. Yanına ne olur ne olmaz parası verdim 😊 HARCAMA dedim…
Vardı Tayyipistanda Tayyip Lirası…
Getirmiş parayı, tahmin edebileceğin gibi “kuruşsuz” kalmış. Evi tam takır…
Diyor “500 € harca!” bak ya…
Ben keyfimden mi dedim harcama?
Herifler yârin öbür gün derse ver binlikleri ben ne yapacağım?
En kızdığım şey, düşünmeden, ölçüp biçip tartmadan edilen laflar, en kızdığım şey!
Evladım, ondan para pul esirgeyen yok. Öğrenmek, öğretmek başka…
Belirsizlik bambaşka!

Yarına…
Para götürürüm, hem alışverişe gideriz onunla…
Ben kaçtım, bir iki saat…
Ne yapabilirsem artık kardır!