Bu arada

Köşe yazarlarının “tümü” benim için öldü…
Ruhlarına Fatiha bile okumam…
İki istisna, tabii insan, benim bile içimde bir umut ışığı belirdi…
Çölaşan ve Sayın Coşkun…
Umut kardeşim fakirin ekmeği AMA kalmak lazım gerçekçi…
ONLARA…
Tavsiye edeceğim tek öneri, dünya Tayyipistandan ibaret değildir…
Okuyun…
Kaynak çeşitliliği önemli!

###

Uğraşacağım ailemle, sevdiklerimle…
Hala kalbimde AMA iyice soğumaya başladım vatan ve millet dendikçe…
TOPRAK…
Bağım ona, kardeşle paylaştığıma…
Dil bile, zaten yok Türk denilenin kültürü…
Osmanlının Türk’e bakışı, his ederim kendimi Türk’ün “Kürdü” gibi…
Bu ne lan?
Bu ne???

Almanın bizim dükkân sahibine sorduğu gibi: “Sizin Türkler mi?”
Maymun muyuz biz, hayvan mı?
Öyle olmalıyız…
Yoksa böyle sormazdı!

Bak kardeşim, bu toprakların meyveleriyiz…
Bir ağacın dalları, bu topraklarda yetişmiş bin bir çeşit çiçekten – böcekten, bitkiden her biri…
Hep birlikte olunca, rengarenk O yaylanın güzelliği…
Allah’la, kitapla aldatırlar seni, sözde milliyetçilikle…
Gör bak daha neler gelecek başa, senin bu laf anlamazlığınla!

Bu saniyeden itibaren artık Önder sadece sevdiklerinle!

###