Bayıldım, tek kelime ile bayıldım…
Hayran kaldım…
87 yedi yaşında, bir Alman KADINI…
Yedi sene olmuş kocası vefat edeli…
“O 18 yaşındaydı, ben 16… Hayatıma giren ILK ve SON erkek O oldu”
Bedenim benim…
BENNN…
Karar veririm…
İyi bok yersin, feminist deyimlerindendir…
Benim, benim, benim…
Bilmem nem(!)
HAYIRRR…
Değildir…
Orası bir evin kapısı gibidir, mahremdir…
Aile mahremiyeti diye bir şey vardır, her önüne gelen…
Girip çıkamaz “eve”
Oranın bir anahtarı vardır VE o anahtar bir kişinin elindedir…
BIR!
Hanim hastanedeydi, geldi…
Dedim böyle böyle bırakın işleri, taşımanız gerekmez her seferinde…
Öyle bir hal aldı ki yüzü, 87 yaşında, acıdım…
Üzülmeyin dedim ben gelir alır ve yine götürürüm sizi.
Demin, bir saat kadar öncesi, telefon etti…
Offfff…
Ne küfür, kafir…
Halim yok, çok ağrım var…
OMA…
Geldi aklıma, kalk Önder dedim kalk…
Sözünü tut.
Komşu köy…
Git gel 8 Kilometre…
Yolda…
😊
Zaten kendisi güler yüzlü bir insan, uzun senelerin müşterisi…
Neler anlattı yolda…
Böyle şeyler beni çok etkiler…
Değer verdiğim…
Değerler.
O kadar kötüyüm ki…
Dedim ben dışarıdayım, halim yok kıpırdamaya, adım atmaya…
Arabada…
Sürdü de sürdü prova, gençten bir çift…
Kız…
Yolun yolcusu, gözleri fellik fellik…
Yanındaki sığır dünyadan bir haber…
Tam bir zilli…
Canım sıkıldı, zaten gelen giden yok…
Bir parça, bir parça…
Dedim bakayım daha çok uzun sürecek mi…
Kapıda karşılaştık hanımla, sevinmiş bana haber vermeye çıkacakmış…
45 Euro…
BU ZAMANDA AZ DEGIL, hele bahşiş olarak hiç az değil…
Kadın bana vermiş…
Kocasından…
O kadar şefkat ve sevgi dolu söz ediyor ki…
67 sene…
Altmış yedi…
Çok etkilendim…
Dini nikâhlarına kadar anlattı anılarını…
Dedim…
Biliyorsunuz bizde Türk’üz, Müslüman…
Bizde dini nikah oluruz sizin gibi…
Gülümsedi…
Alman, Hristiyan…
Ama Allah korkusu ama sadakat…
INSAN.
Tabii ki bedenin senin…
Sende benim gibi SADECE bir insansın…
Bana nazaran ÜSTÜNLÜGÜN…
Kadınsın, anne olabilirsin…
Ben ASLA OLAMAM.
“Hayatıma giren ILK ve SON erkek”
Devam edecek, PIL BITTI
merci