“Taraf olmayan bertaraf olur” böyle diyordu pezevenk bir zamanlar!
Ömür…
Bir ayak hapiste geçti, siyaseten, mesleki…
Halbuki ben kanunlara, kurallara saygılı bir insanımdır AMA…
Bunlar olmalı…
Mantıki!
Siyah ile beyaz arasında bocaladım durdum…
Ömrüm boyunca…
Ortası gri…
Dünya değiştiririm saliseler içinde…
Bir bakmışın oradayım, bir burada, oturamam popom üstünde.
Yetişemesin hızıma…
Bir bakmışsın yeryüzündeyim bir yeraltında…
Düşsem de güçten kuvvetten kork benden…
IHANETI AF ETMEM.
Saf belidir…
Omuz omuza, sırt sırta, el ele verilir mücadele…
Sevdiklerim olmasa…
Ben neyim ki?
Taraf değilimdir…
Olamam da…
Hayat, tabiat göreceli, insan bir değişken…
Diyemezsin biri için beyaz diğeri kara…
Pozisyona bakar, O AN durduğun noktaya.
Yarabbi al emaneti…
Valide diyor bu sabah:
”Önder, bir sabahta iyi kalktığını göreyim”
Yattım validenin yanına. Çok üşümüşüm, BUZ, buzla çivi…
Her zamanki gibi yatak, yorgan yerlerde, dağılmış odaya…
Hanım…
Analı kuzu, kınalı kuzu…
Oğlu gelecek, mutfakta…
İsterim anlatmak, isterim öğretmek…
500 sayfa…
1500…
Gerekliyse 10500 ama…
Güç kuvvet verenler aynı zamanda köstek, fren bana!
Bu yüzden…
INSAN…
DEMEDIM erkek, çeyrek…
INSAN adayacaksa kendini bir davaya…
TEK SEVGILISI…
Olacak murafaa!
