Önder Gürbüz

Gerekli koşuların yerine getirilip…
Yüz yüze gerçekleşen görüşmedir.

Bekliyorum…
Gelsinler, bir keyif kahvesi…
Erol ile Sevime gittiler…
Bebe.

Götüreceğim…
Ben bene.

Tarçına…
S.ktir git geldiğin yere der gibiymiş…
Tıslıyormuş ikide birde.

Karı milleti, kedi bile olsa…
Evin kayıp evladı geldi geriye…
Zilliii

„nasıl yedireyim oğlum, daha yeni yapıyoruz çiğköfteyi“

Aradım…
Tekrar memnuniyetimi dile getirip Allah’ın tamamına erdirmesini dileyecektim. İnan…
Hepsini, Tolga dahil hepsini çok özlemişim.

Dedim ya…
Anlatacak çok şey var

Çok yorulmuşum, ona kadar uyuduğum vaki değildir. Dün…
Vardık 50 kadar insan…
Gürültü, daha doğrusu uğultu…
Oksijen…
İhtiyarlar üşüyor…
Perişanları oynadım. Dune dair anlatılacak çok şey var…
Şüphesiz örf ve adetler…
– görgü –
Amaaa…
İnsan zamana da uymalı. İNAN…
Almanya da Türkiye’nin – en az – 20 sene gerisinden gidiyoruz.

Sakın yanlış anlama, SAKIN…
Ben…
Annem, hanım…
Neler gördük neler öğrendik…
Ama Almanya…
Ama eşek hoşaftan ne anlar meselesi…
Erkek tarafı olsun, kız…
Görgü…
Görgü, görgü…
Rahmetli babam, rahmetli…
Wiesbadrnin en eski en kıymetli konditator, Türkçesini bimiyorum…
Oradan yaptırdı rahmetlinin „şekerini“
Allah var yukarıda, camdaydım, sigar içiyordum…
4. Kattan gördüm çiçeği…
Gerçekten güzel ve değerli bir buketti…
Kırmızı gül donemi bitti…
Pastel renkler revaçta.

Allah nasip kısmet ederse…
Ben birgün…
Gelin almayacağım, kızım evine gelecek…
Torunlarımın annesi.

Evimin kadınları neyse…
Ne bir aşağı ne bir yukarı. Dün…
Gurur duydum ikisiyle de…
Olağanüstü…
Önem veririm böyle şeylere, olağanüstü…
Bir kendimden utandım…
Dilim…
Sanki körkütük sarhoşum, iki kelimeyi bir araya getiremeyecek kadar.

Yorgunluk…
Sağlığm…
TAM BİR YABANİ…
Utandım kendimden, insanlar bilmez…
İlgilenmez. Suzxxx…
İnan…
İnan ben böyle değildim. On…
On bir aradı kalktık, son redelerimdeydim…
Zor geldik eve. Hemen uyumuşum

„Önder uyan, daha uyuyacak mısın?“
Saat kaç?
10!!!

INANNN…
Bu sözüme inan, ister alim olsun ister zalim…
BİLEREK, isteyerek yapar yapacağını, der diyeceğimi.

Şimdi taşlar yerine oturdu…
DressCodu!

Deli oldu deliii…
Dört döndü etrafımda, on iki sene oldu neticede…
Konuşmuyorum onunla. Kinciyim, kinci…
Unutmam, af etmem bana…
Sevdiklerime edileni.

Ablam…
Yxxx, Tolga…
Dört döndü etrafımızda, hanım göz doldurdu zarafeti, hanımlığı ile. Dayanamadı Nxxx ablam…
Geldi…
Fiyonk bağladı validenin boynuna.

Halam…
Çakır Emin’e yetiştirmesi…
Valide gelini…
Eyyy „budala“ annem bilmez mi?

Sizler değil misiniz buradan Almanya’yı arayan…
„Yenge…
Öyle mi yapalım böyle mi?“
Moda…
Validenin işi.

Şaşkınlıktır…
Günün ehemmiyet ve önemi…
Sevgili okuyanım, aç gözlerini…
Dinle beni, çıkacaksan âlem önüne…
Birlik elzem.

Karı, koca uyum içinde…
Aile arkalarında…
Büyüklerimiz…
Dökülüyor ama bir görmeliydiniz.

Öte dünya diye bir şey var, inan buna…
Rahmetliler, babam ve halam girdiler hanımın rüyasına.

Profesör olmuşsun ama insan olamamışsın ne fayda?

Afedersiniz…
Eşek gibi çalışıyoruz…
Ama…
İnsan gibi hem yaşıyor hem yiyip içiyoruz…
Gereksizdi…
Ve eminim bilerek kuruldu O cümle…
Ne büyük bir insan…
Kenan…
Bozuntuya vermedi, duymamazlıktan geldi…
Alimin…
Zalimce sözlerini. Ben…
Bu büyüklüğü gösterebilir miydim bilmem…
Sanmıyorum…
Geldikleri için teşekkür eder çıktıkları yere geri sokardım şüphesiz.

Tolga’nın dediği gibi…
Bizler kasap Hüseyin’in torunlarıyız…
Ama…
Var birde Çakır Emin’e tarafımız.

İnan buna…
Osmanlı sarayında bile…
Padişah falan dinlemez alim…
Karşısında padişah bile olsa saygı bekler…
VE…
Görürdü.

Yerlere kadar eğilir…
Boyun bükerim…
Alim karşısında, eğer insansa!!!

Bir kilo kıyma…
Kıyma ya kıyma, pirzola falan değil…
80 Tayyip Lirası.

Dikkat…
Her sene bir milyon kadar insan katılıyormuş Tayyipistan iş piyasasına…
SADECE…
82 binine iş imkanı, istihdam sağlanabiliyormuş.

Ya geri kalan…
999918 bin genç ne oluyor, onlar ne yapıyor?

Allah’ım…
İki günde yaşadıklarım(!)

Derya Hanım diyor…
„Önder Bey, herkes siz değil. Herkes sizin yaşadıklarınızı yaşamak zorunda kalmıyor. Bu…
Sizin özel durumunuzdan dolayı başınıza geliyor olmalı“

Haklı olabilir…
Fabrika!!!

Duymuşsunuzdur…
Administrator kelimesini…
Sanılanın aksine, bilgisayarda, ağada her şey yapabilen, her hakka sahip olan…
Değildir…
Gerekli hallerde ihtiyaç duyduğu hakkı kendine tayin etme hakkına sahip olan kişidir.

Ancak…
Onunda üstünde olan var…
Onunda üstü var, genelde ticari yönetici.

Ben mi?
😊
Administratorun üstü…
Domain yöneticisi…
Ondanda önemlisi güvenlikten sorumlu yönetici…
Benim üstüm…
Doğrudan şirketin yöneticisi, yönetim kurulu başkanı.

Devam edecek…

Bak gülüm…
Bilmediğin, dikkate almadığın birçok faktör var. Evet, silahlı diplomasi bunlardan biri.
Dikkatini çekerim, pezevenk ve zibidileri Libya konusunda yöntem değiştirdi ki esası budur. Diplomasi…
Masa başında mücadele kazanma…
Müsaade et bitireyim sözlerimi…
Bilişimi…
Anla gerisini.

Annem gene uyarıyor…
„özel bir gün Önder sakın!“
Ya ben bilmiyor muyum kendimi AMA çok gücüme gitti. Altında kalmam…
Eninde sonunda, Yok Yxxx değil Nxxx…
Gösteriş budalası buradakilerin HEPSİ…
Ayranı yok içmeye (…)
Anla gerisini.

Şeriton Hotelinde

Allah inandırsın…
Sevdiklerim için yapamayacağım yok gibi…
Çocuklar istiyor musunuz, gerek var mı…
Sorardım…
Onların günü, özellikle gelinin. Kadın milleti be manyaklıkları…
Tabii çok dikkatlice, varsa var…
Ama yoksa…
Lala paşa eğlendirmem, gösterişe hiç gitmem.

Allah inandırsın…
GURURLA söylerim, gurur duyacak…
Anam soğan babam sarımsak…
Orta halli insanlarız, çok şükür bu günlerimize. Evde olacak diye biliyordum…
Abiye (ülkemizde gece elbisesi olarak bilinir) bu durumda söylemesi, uyarması normal.

Diyorum ya…
Onların gecesi…
Sorardım…
Gerek görmedikleri halde alın çocuklar cebinize para…
Dünyanın neresine istiyorsanız…
Bir, iki hafta balayına. Nereden doğacak böyle bir fırsat bir daha

2,5 Saate Almanya’dan Türkiye’ye gelirsin AMA 1,5 saate 30 kilometre yol gidemesin.

İmamın oğlu…
Demiştim tiyatro diye…
Arazi Mafyası, İstanbul silueti!!!

Göstermelik…
AMAAA her şey.

Dijitalleşme öyle mi?
Şahsi verilerim Tayyip devletine „emanet“ hemiii?

Öldüm desem inanmayacaksınız…
İki saat oldu geleli, gelir gelmez bir saat kadar uyumuşum. HALA KENDİME GELEMEDİM

—

Yok uyuyamıyorum…
Düştüm kendi derdime, şimdilik uğraşamıyorum memleket meseleleri ile.

Ama…
Anlatacaklarım derstir ANLAYANA

Bundan yıllar öncesiydi…
Ablası…
Kardeşini takip etti…
Kapayamazdın…
Manen büyüğün hayatında açtığı gediği…
Kadına özgü sükût ve sakinlik ile dedi „OLMAZ BÖYLE, önden gidip hazırlık yapmalıyız. Ağırlamalıyız gelenleri“

Geldi…
Ve gerekenleri yerine getirdi…
Allahsızlar…
EVET Allahsız, o kadar ikaz ettim…
Tıbben hayvan leşi de kadavradır diye…
İnsan bu…
Ölmüşe SAYGI!

Yürüyorlar önümde…
Uzunnn bir süre izledim onları böyle…
Ne güzel eskisi gibi…
Yürüyemiyor…
Girmiş koluna, koyu bir muhabbet iki kadın arasında. Destek alıyor…
Destek veriyor biri diğerine…
Seslendim…
Vapura binmeden kısa bir süre önce…
Sarıldım önce birine sonra diğerine…
Öptüm…
Yanaklarından. Bindik vapura güle güle.

Anlatsam inanmayacaksınız…
Zahmete değmez yani AMA İş Bank meselesi bir operasyondu, dikkat dağıtmaya, konu kapandı. Atatürk’ün bankası…
„posası“ bize kaldı. GEL…
Gel ve gör REZİLLİĞİ…
İstanbul siluetini.

Bizler „İstanbul Kanalını“
EMİR…
Ve İSTEK üzere tartışa duralım, BELKİ…
Anlarsın…
İstanbul „yönetim“ değişikliği SONRASI sessizliği.

Allah’ım…
Düştük bir çetenin eline…
Tam bir – aile şirketi – ve çetesi…
İş birlikçileri.

Dedim ya böylesi ancak gelir benim başıma…
İsyanlardayım…
Avaz avaz bağırdım. YETER diye YETER…
YORULDUM.

Allah inandırsın…
Beş gün, 5 günlüğüne geldik. Varan iki…
Beş dakika kendime, bize ayıramadım. Almanya’daki gibi, eve geldim mi uyudum gitti.

MECBURDU…
Önden gelmeye, ailevi bir mesele…
„olsun yenge, sen başımızda ol bize yol göster yeter“

Abiye…
Ehhh Allah vere…
Yanlış bırak kelimeyi, yanlış ve yersiz BİR HARF söylemesi yeter. Eğer onu doğduğuna pişman etmezsem bana da Önder demesinler.

Abiye kelimesi…
Dilimize Fransızcadan girmedir, gösterişli…
Göz alıcı anlamlarını taşır…
Dedim ya ne beş yıldızlar gördüm, girdi hayatıma…
Evimin balkonu…
Evimin rahatı, konforu…
Benim için on yıldız değerinde.

YOK…
önyargılı olma, önce oku ve ANLA!

Üsküdar’dayız…
Kadın milleti, dükkan vitrinleri…
Kuyumcular…
Allah inandırsın, yok alakası…
Yorulmuşum, biran evvel arabaya binip yemeğe gitmek istiyorum. Seslendi bana…
😊
„oğlum korkma, bir şey istemeyeceğiz senden“
Gülüyor, şaka…
Ya anne dün zaten iflas bayrağını çektirdiniz bana.

Helali hoş olsun…
Böyle öğrendim, böyle gördüm…
Böyle büyüdüm. Kadının giyinip kuşanması…
Takıp, takıştırması erkeğin şanı, şerefi.

Sordum acıkmadınız mı?
Evet dediler. Hadi o zaman xxx gidelim.

İSTEMEDİLER…
Balık ekmek dediler…
„tavsiyemdir“ yeni açıldı gibi…
Eminönü, Sarıyer, sağlı – solu Hisar…
Ama Üsküdar’daysanız…
Balık ekmek isterse canınız, vapurdan indin, sırtın boğaza…
Sen sola…
Git, git biraz…
Göreceksin, otur…
Afiyet olsun.
😉

DİKKAT DİKKAT DİKKAT
Ben sana, size…
Bilişimi anlatacağım AMA sen bilişimi, yönetim – yetki ve güç ilkelerini…
Örneğin şirket, devlet VE askeri prensipleri anla. Benzeridir…
Mesela kolluk güçleri, istihbarat örgütlerinde. Yani emir – komuta zincirini.

Ama bugün değil artık, inan…
Çok yoruldum. Yarına, kısmetse!?

YOK…
O konu ile hiç ilgilenemedim, yanımda kadınlar var. Ayrıyeten, bir daha gelişimde kısmetse. BIKMIYORSUN Kİ…
Anlatamam.

YASAL OLMALI
Mecburum kimi prosedürleri dikkate almaya…
Yoksa…
Hem orada hem burada „çocuk oyuncağı“

İNAN…
İki günde yaşadıklarım, GÖRDÜKLERİM…
Yetti de arttı

Yeni uyandık, herkes bitmiş…
Üç gün oldu daha ancak bahçeyi gezme fırsatı doğdu. Çıkacağım yine. 10 – 15 dakika sonra.

İlk günüydü…
Oturuyoruz kafede, ikiside o kadar perişan ki içim cız etti. Dedim ikinizin de berbere ihtiyacı var, gidecekler bugün, kadınlıklarını unuttular.

Akşama!

YEMİNLE…
Canım gitmek bile istemiyor. Diyor…
„oğlum kızma, kadınlar aralarında konuşur böyle“

Abiye(!)

Söylemeyin o zaman bana boyle şeyleri…
Gösteriş…
Tiksinmişim zaten iki günde…
İnsan…
Neyse O, maddi ve manevi. Sanki çocuk on senede perde arkasını görmedi.
İstemem mi…
Gereği neyse yapmam mı, O kadınlar benim şanım şerefim değil mi?
AMA…
Ben gösteriş budalası değilim…
Neysem oyum…
Neysek oyuz, ben ve benden olan.

Hadi ben kaçtı…
😊
İyiyim çok şükür.

Gittiler berbere…
Bende yavaş yavaş hazırlanayım. Tekrar…
Gerçekler…
Eninde sonunda meydana çıkar. Zenginse zengin…
Benim zenginliğim…
Sevdiklerim…
Bildiklerim, Rabbim yaşattı…
Gösterdi,hayatta her şey para mı?

Bunlar açıklamak zorunda kaldıkları…
Ya „bilmediklerimiz?“

Dedim ya dun kadınları alışverişe bıraktıktan sonra…
…
Vaktim olmuştu.

Bugün kısmetse…
😀
Öğle yemeğine, bakalım götürebilirsem. Hava dün harikaydı…
Ancak işler birde nişan çıktı başıma anlatirim bildiğin yerden akşama.

Yabancilara mülk satımında PATLAMA!!!

Günaydın sana, Türkiye’ye…
Dünyaya.