Önder Gürbüz

Feminizm ’in karşısındayım, klasik Türk çeyreği…
Kadın, kadınlığını…
Erkek, erkekliğini bilecek…
Ancak…
Bir Atatürkçü olarak yok benim için hukuki açıdan kadın ile erkek arasında bir fark…
Miras mesela…
Kız kardeşim neyse bende oyum ve tersi…
Biyolojik olarak arada bariz farklar var, toplumsal yaşam açısından…
Yine iş hayatında, dense bile kadın ve erkek eşit…
Göz bu görüyor kimi iş kadına göre değil…
Şüphesiz yapabilir ama ne ele yakışıyor ne vicdan kabul ediyor…
Yine kız kardeşim, dükkânlarında, içim gitti ya, kafayı yiyecektim neredeyse…
Yıllar oluyor…
Kocası yoktu dükkânda, oracıkta boğardım onu, gerçi tanıdığım kadar O da yaptırmazdı karısına…
Sırtlamış yarım koyunu geliyordu merdivenlerden aşağıya…
Kadın ve toplumsal yeri, geleneksel ve çağdaş…
Arap değil kardeşim, Türk geleneklerine göre…
Kadın…
Erkeğin en değerlisi, hazinesi, yeri döşeğimiz, kalbimiz, yanı başımız, bebelerimizin başında…
Bizlerin yanında…
İş hayatında, üretimde olmalı, verimli olmalı…
BILGILI ve GÖRGÜLÜ…
Yeri mezar değil kadının, evet, kabul ediyorum…
Kimi durumlarda bende kendime hâkim olamam AMA…
En azından yüreğimde olsun, döşeğimde olsun, hayatımda olsun kadına hak ettiği yeri veririm…
Laik görürüm onu en üst mertebelere…
Kadın…
Çok değerlidir hayatımda.

Böyle olması gerekiyordu, böyle oldu…
Yürek böyle olmasını istemese de, böyle oldu…
Üzgünüm.

Önder

Vicdanı bundan on beş – yirmi sene önce kaybettik…
Kaybettik ama bulamadık tekrar, yoksa bulduk da benim mi haberim yok?

Bay Kemal…
Bay Tayyip namı diğer “Beyefendi”, “Peygamber” falan da dedirtiyor kendine…
Bay Gül ve Bay Gülen…
Ve…
Unutmayalım Bay Bahçeli…
Vay, vay, vay…
Bye, bye, bye!

Şimdi yazacaklarımı EMINIM herkes kendisi için söyleyemez…
Bir önceki yazım…
Yazarken Rasim aradı, eski bir “müşteri”
Dostum, gerçek bir dost, kardeş…
Ve kardeşten öte!!!

Her sene arar, bayramlarda, yeni yıla girdikten sonra…
MUTLAKA…
İhmal etmez, vefakâr dostum, can yoldaşım, kardeşim.

Gerçek dostluk gördüm…
Gerçek aşkı yaşadım, sevdim…
Ve sevildim…
Yürekten, tee içten gelen bir sevgiyle sevildim…
Ne mutlu bana ne mutlu…
Bu gözler kapanınca, inanın kapalı gidecek çünkü gerçek dostu da gördüm…
Kadın denilen varlıkların aşkını da!

Acıyorum…
İnsan diyemeyeceğim onlara, acıyorum yaratıklara…
İçlerinde kinden, nefretten başka duygular büyütemeyip yaşamamış…
Sevgiyi, gerçek aşkı yaşamamış olanlara.