Dün… Ne kadar sevindim, sevdikleriminim hoş beşi… Neşeli gülüşleri… Yok kardeşi de çağırdık, bir DaDa gelmedi… IT… „Erkek“ olmuş arkadaşları. Altı… Yedi gibiydi, hava çok güzel… Birdenbire, o kadar kötü ki bayıldım bayılacağım… Ali kalk, çek arabayı çıkabileyim, geldim eve… Baş yastıkta, ayakta duramıyorum… Sabah kahve kokusuyla uyandım saat 7:30 suları. İki parmaktan ne olur, … Bukalemun* veya majestelerinin EMRINDE weiterlesen