Bundan 4500… 5000 sene evvel, sık ormanlık arasında bir meydan… Bir neşe, herkeste bir sevinç… Çocuklar koşuşturuyor bacak arasından, bebeler bile ağlamayı bırakmış… Kocam kocam gözler ile bakıyor olup bitenlere… Belli, tatlı bir heyecan sarmış etrafı… Bir köşeden geliyor mis gibi et kokusu, kızarmış et… Kocaman şişlere takılı koyunu, kuzusu, sığırı… Ama… Herkes mutlu, heyecan … İnsan… Geçse de bin yıllar aradan, insan HEP dünkü hayvan weiterlesen