Mübarek, hayatın kendisi gibisin… Kimi zaman açılır kapıların… Kapanır kapın… İnsanı, eşyayı bir aşağı bir yukarı götürürsün… İçinde insan… Bazen yapayalnız, bazen tıkış tıkış nefes alamaz halde olur yolcun… Son durak, bodrum. Kimi zaman toprağın altına bile inersin. İnsan… Kendini bir bok sanan… Bilmediğin, dikkate almadığın o kadar çok şey var ki!!! oku oku oku … Asansör weiterlesen